- Όταν ανάμεσα σε γονείς και παιδιά υπάρχουν δεσμοί σεβασμού, στοργής και αγάπης
- Όταν δημιουργούν ευκαιρίες να μιλήσουν με το παιδί τους. Ρωτούν συχνά «γιατί» και του δίνουν την ευκαιρία ν’ αναπτύξει τη σκέψη του.
- Όταν ενθαρρύνουν τις πρωτοβουλίες του και δείχνουν κατανόηση στις αδυναμίες του και τα λάθη του.
- Όταν οι γονείς βάζουν όρια. Έχουν δηλαδή σταθερούς κοινωνικούς και οικογενειακούς κανόνες.
- Όταν οι κυρώσεις που χρησιμοποιούν οι γονείς έχουν συνέπεια.
- Όταν οι μορφές τιμωρίας και χειραγώγησης του παιδιού είναι μάλλον ψυχολογικές και όχι σωματικές – αποτελούν δηλαδή απειλή για απώλεια της αγάπης.
- Όταν η τιμωρία που επιβάλλεται είναι άμεση και όχι ετεροχρονισμένη.
- Όταν οι γονείς δικαιολογούν τις αποφάσεις τους και είναι σταθερές.
- Όταν οι αποφάσεις παίρνονται και από τους δυο γονείς.
- Όταν προετοιμάζουν τα παιδιά για τη ζωή, μέσα από την ανάπτυξη σταθερών καθημερινών συνηθειών.
- Όταν αναθέτουν ευθύνες στα παιδιά τους.
- Όταν ακούνε προσεκτικά αυτά που λέει το παιδί τους.
- Όταν λαβαίνουν υπ’ όψιν τους τις συναισθηματικές ανάγκες των παιδιών και τις εντάσσουν στο πρόγραμμα της οικογένειας.
Β. ΠΑΠΑΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΙΔΙΚΟΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ
